نوشته‌ها
پوتوس ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
پوتوس ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
پوتوس∗ یا پتوس یا لوکَژ (نام علمی: Epipremnum aureum)
از خانواده گل‌شیپوریان∗، جنس پوتوس‌ها∗ و بومی جزایر سلیمان است. این گیاه را در گلخانه‌های گرم نگهداری و تکثیر می‌کنند، ارزش تزئینی آن مرهون رنگ‌های ابلق مرکب زرد تند و سفید مایل به کرم است. پوتوس از گیاهان آپارتمانی بالارونده است.
زیرخانواده‌ای که پوتوس به آن تعلق دارد، برگ‌انجیری‌وارها∗ است.
پرورش و نگهداری
نور: گیاه پوتوس آفتاب غیر مستقیم را می‌پسندد و آفتاب مستقیم برای پوتوس خوب نیست.
خاک: مخلوطی از پیت‌ماس، خاکبرگ و ماسه،پرلیت بستر مناسبی برای پوتوس است.
آب: پس از خشک شدن عمق حدود ۶ سانتی متری خاک.
ازدیاد: تکثیر این گیاه بسیار آسان است و از روش قلمه و خوابانیدن تکثیر میشود.
کود:برای کوددهی پتوس، می توانید هر دو هفته یکبار، آن را کوددهی کنید. کود گرین برای این گیاه، یک پیشنهاد مناسب است
این گیاه را میتوانید به راحتی در آب نگهداری کنید که این کار باعث می شود گیاه، ریشه دهد.
مشکلات وبیماری ها
زرد شدن و ریزش برگ؛ پوسیدگی ساقه
دلیل این ناهنجاری آبیاری بیش از اندازه به ویژه در زمستان است. پوتوس در خاک غرقابی دوام نمی‌آورد.
حاشیهٔ برگها قهوه‌ای‌تر است،سطح برگ نیز نقطه‌های قهوه‌ای دارد
دلیل این ناهنجاری ناکافی بودن آب در دوره ی رشد است. بین دو آبیاری سطح خاک گلدان باید خشک باشد، اما نباید اجازه داد که محیط ریشه خشک بماند.
نوک برگ قهوه‌ای و چروکیده میشود
هوای خشک دلیل این عارضه است. به طور منظم به برگها آب بپاشید.
برگها شل و پیچیده‌اند، ساقه پوسیده است
هوای سرد باعث این عارضه است. پوتوس به کاهش ناگهانی دما به پایین تر از ۱۰ درجه سانتیگراد فوق‌العاده حساس است.
بهترین شرایط برای گیاه پتوس نور زیاد و غیر مستقیم، هوای گرم و رطوبت بالا است که با توجه به شرایط موجود در حمام و سرویس بهداشتی، این فضاها می‌توانند مکان مناسبی برای این گیاه باشند. پوتوس شما در این شرایط به خوبی رشد میکند اگرچه در نور بیشتر برگ های آن رشد بیشتری خواهند داشت.
برای جلوگیری از رشد بیش از اندازه پوتوس و اشغال زیاد فضا توسط آن میتوانید آن را از سقف آویزان کنید و یا اینکه آن را در قفسه ای در ارتفاع زیاد قرار دهید.
گلدان گیاه نخل مرداب ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
گلدان گیاه نخل مرداب ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
نَخل مُرداب (نام علمی: Cyperus alternifolius) گیاهی است از تیره جگنیان (Cyperaceae) از جنس مردابی‌ها (Cyperus). این گیاه علفی بومی باتلاق‌های ماداگاسکار و از خویشان نزدیک پاپیروس مصر هاست.[۱] این گیاه پنجه کلاغی هم نامیده میشود. این گیاه در مناطق باتلاقی و مردابی مخصوصاً کنار جوی و کانالهای دفع پساب میروید.
گیاه پایای همیشه سبز با بلندی ۳۰ تا ۹۰ سانتیمتر که در محیط مناسب، ارتفاع آن به ۱۵۰ سانتیمتر هم می‌رسد.ساقههای سبز رنگ عمودی افراشته این گیاه به جز در رأس بدون برگ هستند که در رأس نیز دایره‌ای از برگچه‌های سبز علفی به صورت شعاعی مثل قاب یک چتر بیرون می‌زنند. علاوه بر این در تابستان گلها نیز به صورت شعاعی در رأس بیرون می‌زنند ولی این گلها کوچک و قهوه‌ای رنگند.
نخل مرداب را میتوان به راحتی از اواسط بهار تا اوایل تابستان با روش تقسیم بوته، تکثیر کرد. البته راحتی این کار، بستگی به تجربه و توان شخص تکثیرکننده دارد. از آنجایی که این گیاه طبیعتاً به وسیله قرار گرفتن در آب رشد کرده و ریشه می‌دهد، خاک آن باید کاملاً مرطوب باشد، ولی اگر به اندازه کافی خیس نبود، ابتدا باید آبیاری شده، سپس از گلدان بیرون آورده شود. با استفاده از یک چاقوی تیز، انبوه ریشه‌ها به دسته‌هایی با حداقل ۴ یا ۵ ساقه تقسیم میشود، سپس هر قسمت در گلدانی با قطر دهانه ۱۱–۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار گرفته و کاملاً آبیاری میشود. گرچه روش تقسیم برای تمام انواع نخل مرداب‌ها به کار برده میشود ولی این گیاه می‌تواند به روش‌های غیرمعمول دیگری نیز تکثیر شود. در گیاه نخل مرداب رأس گل را همراه با برگه‌هایی که زیر گل وجود دارند به وسیله قیچی باغبانی به اندازه یک سوم یا یک دوم کوتاه می‌کنند، گیاه از زیر قسمت برگ قطع شده و به صورت وارونه (برگ داخل آب باشد)، در آب یا در ماسه نرم شسته یا کمپوست مخصوص بذر و قلمه مرطوب قرار می‌گیرد (ساقه به طرف بالا و قسمت برگدار درون آب یا خاک قرار گیرد). زمانی که ریشه داد، گیاه به گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر و کمپوست گلدانی منتقل میشود. در طول عمل تکثیر، دمای محیط گیاه را ۲۲–۲۰ درجه سانتیگراد نگاه داشته شده و گیاه در شرایط نور مناسب و کافی، دور از تابش مستقیم خورشید قرارمی‌گیرد. بعد از ریشه دادن به گلدانهای استکانی منتقل میشود.
نگهداری گلدان در آپارتمان:
دما
در زمستان نبایستی در دمای کمتر از ده درجه نگهداری شود. در فصل سرما در خزان گیاه جای نگرانی نیست چون با گرم شدن هوا مجدداً شروع به رشد میکند. بهتر است در زمستان تمام ساقه‌ها را از سطح خاک حذف نمود تا در بهار دوباره سبز شود و چهره زیباتری به گیاه بدهد.
نور
این گیاه باید در آفتاب نگهداری شود به شرط آنکه ریشه‌ها دائم خیس باشند؛ البته در نیم‌سایه نیم‌آفتاب یا در سایه‌ای که نوردار باشد هم می‌ماند.
آبیاری
در بهار و تابستان هر روز گیاه آبیاری شود و در زمستان و پاییز آبیاری کم شده و مصرف کود نیز قطع شود. در فصل گرما به آب زیادی احتیاج دارد و سعی شود گلدان زهکش چندانی نداشته باشد تا محیط تقریباً باتلاقی برای گیاه ایجاد شود؛ بنابراین بهتر است گلدان در زیر گلدانی قرار گیرد و در زیرگلدانی همیشه مقداری آب موجود باشد.
رطوبت هوا
سطح برگها را دو روز در هفته غبار پاشی کنید.
تقویت گیاه
پس از سه یا چهار آبیاری با کود مایع کامل آن را تقویت می‌کنند. برای مبارزه با شپشک و حلزون بایستی به وسیلهٔ ملانیون مبارزه شود.
مراقبت ویژه
ساقههای قهوه‌ای را قطع کنید. در زمستان‌ها ریشه‌ها را در خاک نگهدارید یا گیاه را به درون ساختمان ببرید.
تغییر گلدان
تراکم ریشه موجب شادابی گیاه میشود، پس از پر شدن سه چهارم حجم گلدان آن را با تقسیم ریشه، تکثیر می‌نمایند. باید دقت نمود ریشه‌ها زخمی نشود. خاک مناسب، خاک کمی سنگین است (رس زیاد باشد تا حالت باتلاقی ایجاد شود).
گل گاردنیا مناسب حمام و سرویس بهداشتی۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
گل گاردنیا مناسب حمام و سرویس بهداشتی۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
گاردنیا با نام علمی “Gardenia jasminoides” و از خانواده “Rubiaceae” می باشد. این گیاه بومی نواحی جنوب شرقی آسیا همانند ویتنام، و هند بوده و در مناطقی که آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری دارند به دلیل برگهای سبز و براق و گلهای سفید و معطری که دارد به عنوان گیاه باغی در فضای باز کاشته میشود. گاردنیا در مناطقی که زمستانی سرد دارند می تواند به عنوان گیاهی گلدانی پرورش داد شود.
امروزه ارقامی که با اعمال اصلاح نژاد گلهایی درشت و سفید رنگ تولید می کنند طرفداران خاص خود را پیدا کرده است.
اگر چه شرایط نگهداری گاردینا در منزل کمی سخت است ولی ارزش جذابیت و زیبایی گلهای درشت و سفید چینی مانند و معطر آن را دارد.برگها همیشه سبز و مومی هستند،گلها اصولا در تابستان ظاهر میشوند و در بعضی از واریته های ان در زمستان هم گل دارند.
نیازهای گاردنیا :
آبیاری: بستر کاشت گاردنیا نباید خشک و یا خیس و غرقابی شود. خشکی کشیدن گیاه موجب قهوه‌ای شدن و ریزش برگها گاردنیا باید بر طبق برنامه ای منظم آبیاری شود. برای تعیین زمان آبیاری میتوانید سطح خاک را بررسی کنید اگر خاک تا عمق ۵ سانتیمتری، رطوبت خود را تا حدودی از دست داده بود زمان مناسبی برای آبیاری است.
توجه به این مسئله ضروری است که برای آبیاری این گیاه نباید از آبهای املاح دارد استفاده شود . وجود املاح در آب یکی از دلایل از بین رفتن تدریجی گاردنیا است که ابتدا موجب زرد شدن برگسار و در نهایت ریزش آنان میشود و اگر به جای آب سرد از آب ولرم استفاده شود نتایج بهتری بدست می‌آید.
رطوبت محیط نیز برای گاردنیای گلدانی مهم است. غبارپاشی موثر است اما برای برطرف ساختن نیاز رطوبتی این گیاه به تنهایی بخصوص در روزهای گرم کافی نیست و همچنین ریزش قطرات آب بر روی گلها می تواند منجر به زرد-قهوه ای شدن گلها و ریزش آنان بشود.
بنابراین میتوان یک زیر گلدانی که بزرگتر از زیر گلدانی گیاه است تهیه کرد و داخل آن سنگریزه ریخت و گلدان را بر روی این سنگریزه ها قرار داد. سپس در زیر گلدانی حاوی سنگریزه تا حدی آب می‌ریزیم به نحوی که ته گلدان گاردینا با اب در تماس نباشد و سطح آب موجود در زیر گلدانی پایین تر از کف گلدان حاوی گیاه قرار گیرد زیرا اگر کف گلدان و منافذ آن با آب در تماس باشد ، آبهای اضافه بعد از آبیاری (زه آب) از گلدان خارج نمی‌شود و این منجر به آسیب رسیدن به گیاه خواهد شد.
آب موجود در زیر گلدانی به تدریج تبخیر شده و رطوبت مورد نیاز برگسار گاردنیا را فراهم میکند. البته با وجود بکارگیری این روش غبارپاشی برگسار را فراموش نکنیدو چند بار در طی روزهای گرم این کار را البته با استفاده از آبهای بدون املاح انجام دهید و همچنین مراقب خیس نشدن غنچه ها و گلهای این گیاه نیز باشید زیرا خیس شدن گلها موجب بد رنگ شدن آنان خواهد شد. همچنین غبارپاشی در زیر نور مستقیم آفتاب منجر به ایجاد لکه های قهوه ای و سوخته بر روی برگهای گیاه خواهد شد.
نور: گاردنیا به محیطی پر از نور نیاز دارد اما گاردنیای گلدانی باید از تابش نور شدید و مستقیم آفتاب در روزهای گرم بخصوص ظهر روزهای تابستان محافظت شود. نور شدید در روزهای گرم موجب سوختن برگهای گاردنیا میشود اما در طی زمستان گلدان را در جایی بگذرید که از حداکثر نور محیط بهره‌مند شود. گادنیا برای گلدهی نیاز به نور دارد و کمبود نور یکی از دلایل ریزش غنچه های گل است. همچنین در صورت کمبود نور برگها نیز نازک و ضعیف میشوند.
دما: دمای ۲۲-۱۸ و حداکثر ۲۴ درجه سانتیگراد در طی روز و ۲۰-۱۶ در طی شب برای این گیاه مناسب است. وجود دماهای ذکر شده برای تشکیل جوانه و گلدهی این گیاه مهم است. اگر محیط گرمتر و یا سردتر باشد جوانه‌های گل شکل نخواهند گرفت.همچنین سرمای محیط بخصوص در زمستان موجب سیاه شدن برگهای این گیاه میشود.
خاک: گاردنیا خاک اسیدی را دوست دارد و اگر شرایطی بجز این برای آن فراهم شود قادر به جذب و استفاده از برخی عناصر غذایی بخصوص آهن نیست که در نتیجه آن برگها زرد میشوند. برای تهیه مخلوط خاکی گاردنیا حتما از پیت ماس حداقل به میزان ۳۰٪ حجم کل بستر کاشت استفاده کنید زیرا این ماده به کاهش اسیدیته بستر کاشت گاردنیا کمک میکند.
از جمله مخلوطهای مناسب جهت کاشت گاردنیا عبارتند از: پیت موس +پرلایت + ورمی‌کولایت را به شکل حجمهای مساوی ، پیت موس+کمپوست (خاک برگ پوسیده) به حچمهای مساوی که البته در این صورت سهم پیت موس ۵۰٪ میشود که همانطور که اشاره شد در برخی منابع علمی تا ۳۰٪ برای وجود پیت موس در مخلوط خاک پیشنهاد شده است بنابراین میتوان قسمت سوم را از خاک باغچه سیاه و نرم استفاده کرد.
پیت موس+کمپوست+سبوس برنج از دیگر ترکیبات کاشت این گیاه عنوان شده است.برای کاهش اسیدیته بستر کاشت برخی از پرورش دهندگان خانگی کاربرد مقداری سرکه و یا آبلیمو با آب آبیاری را در کاهش اسیدیته خاک موثر اعلام کرده اند.
گاهی برخی از آنان سرکه قبل از ظهور علائم زردی برگها و یا با مشاهده اولین علائم بر روی سطح خاک می‌پاشند تا به کاهش اسیدیته کمک کند. همچنین کاربرد کودهای حاوی آهن همانند شلات آهن در کاهش اسیدیته خاک موثر است اما باید مراقب استفاده بیش از اندازه این کودها بود زیرا ممکن است منجر به نابودی گیاه شود.
بنابراین استفاده از کودهای آهن دار در طی فصل رشد یک بار در اوایل بهار و یک بار در اوایل تابستان توصیه میشود و از کودهایی که مخصوص گیاهان اسیدی دوست هستند مطابق دستور کارخانه سازنده کودها و معمولا هر دو هفته یکبار استفاده شود.
مصرف بیش از اندازه کودها موجب شور شدن بستر کاشت و در نتیجه آسیب دیدن ریشه ها میشود. بهترین زمان کوددهی این گیاه در اواسط بهار است تا به تشکیل جوانه های گل کمک شود اما در طی فصل پاییز نیز بهتر است این گیاه کوددهی نشود زیرا موجب رشد ساقههای جدید و جوان میشود که به کاهش دمای محیط حساس هستند. بستر کاشت گارنیا باید زهکش خوبی داشته باشد و از هموس نیز غنی باشد.زهکش فقیر خاک می‌تواند منجر به افزایش بیماریهای قارچی و پوسیدگی ریشه شود.
گلدان گاردنیا معمولا در طی سه سال اول رشد هرس ساله در بهار تعویض میشود و گلدانی با یک درجه بزرگتر استفاده میشود. زمانی که تعویض گلدان به دلیل اندازه بزرگ گیاه سخت و دشوار است میتوان خاک سطحی گلدان را با خاکی غنی و تازه تعویض کرد. اگر از مخلوط غنی برای کاشت گاردنیا استفاده میکنید در حدود ۶ هفته بعد از تاریخ تعویض خاک میتوان برنامه کوددهی این گیاه را شروع کرد.
گلدان گونه های مختلف گیاه سینگونیوم ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
گلدان گونه های مختلف گیاه سینگونیوم ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
سینگونیوم (نام علمی: Syngonium) نام یک سرده از تیره گل‌شیپوریان است.سینگونیوم گیاهی است بالارونده. ساقه‌هایش رشد زیادی می‌کنند و از در و دیوار بالا می‌روند.
با حذف قسمت‌های بالایی ساقه‌ها میتوان گیاه را طوری تربیت کرد که رشد جانبی بیشتری داشته باشد.
لازم است برای سینگونیوم‌هایی که به صورت بالارونده تربیت میشوند، قیّم تهیه کنید. چون ساقه‌ها نرم هستند، باید به قیم بسته شوند، تا دچار شکستگی نشوند.
گونه های مختلف گیاه سینگونیوم پودوفیلوم
سینگونیوم پودوفیلوم ” سفید سلطنتی “
این نوع سینگونیوم با برگهای سفید خود، نوع خاص و متفاوتی از سینگونیوم محسوب میشود. بخصوص که این برگها، با رگه‌هایی از سبز کم رنگ تزیین شده اند و ظاهر متفاوتی به این گیاه داده اند.
سینگونیوم پودوفیلوم ” پیکسی “
پیکسی، درست برعکس سفید سلطنتی است، یعنی برگهای سبزرنگ او با رگه‌های سفید تزیین شده است. این رگه‌ها از مرکز شروع شده و تا لبه‌های برگ می‌رسد. سینگونیوم پیکسی، محبوب ترین نوع سینگونیوم شمرده میشود، چون از بقیه انواع جمع و جورتر است و پس از مدتی رشد کردن هم حرکت نکرده و بیش از حد بزرگ نمی‌شود. در واقع رونده نیست و تغییر سایز زیادی هم نخواهد داشت.
سینگونیوم پودوفیلوم ” پروانه سفید “
برگهای آن تقریبا سفید است، ولی گاهی اوقات برگ سبز و یا زرد خیلی کم رنگ هم میتوانید در آن پیدا کنید.
سینگونیوم پودوفیلوم ” زمردی “
برگهای این گیاه بسیار بزرگ است اما ساقه کوتاهی دارد. رگه‌هایی از سفید یا سبز خیلی روشن هم روی برگهای او دیده میشود. یک راه تشخیص این گیاه از سایر انواع سینگونیوم، تیز بودن نوک برگهای آن است. یک گیاه سینگونیوم پودوفیلوم زمردی جوان، برگهای بسیار تیزی دارد، همین موضوع تشخیص او را آسان کرده است.
سینگونیوم پودوفیلوم ” واریگاتوم “
زیر سطح شفاف برگهای واریگاتوم، ترشحات کرم رنگی وجود دارد که ممکن است با گذر زمان، شبیه به طرح‌هایی غیرمعمول شود. پس لازم نیست نگران شوید و این طرح‌ها را با فاسد شدن برگها اشتباه بگیرید.
سینگونیوم پودوفیلوم ” زمرد سبز “
همانطور که از اسمش مشخص است، برگهای بسیار سبزی دارد. این نوع از سینگونیوم پودوفیلوم، بسیار به گیاه اصلی سینگونیوم در طبیعت شبیه است.
سینگونیوم پودوفیلوم ” سبز طلایی “
سینگونیوم سبز طلایی برگهای بسیار جذابی دارد. این برگها کاملا زرد هستند که با یک نوار سبز تیره پوشانده شده اند. او به عنوان یک گیاه رونده بسیار عالی است، بخصوص که به دلیل ظاهر زیبا و متفاوت خود، کمی محبوب‌تر از سایر گیاهان رونده است.
سینگونیوم پودوفیلوم “Albovirens “
رگه‌های برگ این گیاه، نقره‌ای یا کرم رنگ است. بعضی از برگهای او کاملا کرم رنگ هستند که لبه آنها با رنگ سبز پوشیده شده است.
اگر ساقه سینگونیوم با محل مرطوب تماس پیدا کند، ایجاد ریشه‌های نابجا میکند. شما میتوانید یک چوب بلند را تهیه کرده و اطرافش را با خزه پوشش داده و از آن به عنوان قیم استفاده کنید. در صورتی که خزه‌ها را خیس کنید، ریشه‌های نابجا ظاهر گشته و به داخل خزه‌ها نفوذ می‌کنند. (شکل یک) با ظاهر شدن ریشه‌های نابجا میتوانیم مواد غذایی را نیز در آب حل کرده و به این ترتیب آب و کود را در
اختیارش قرار دهیم. در فصول گرم (بهار و تابستان) هر بیست روز یک بار به کود تقویتی احتیاج دارد.
انعطاف‌پذیری ساقههای سینگونیوم به ما اجازه می‌دهد تا هر طور که بخواهیم آن را تربیت کرده و به آن شکل بدهیم. ضمناً افزایش ریشه‌های نابجا موجب استحکام بیشتر گیاه میشود.
هر وقت که خاک گیاه به عمق ۵ سانت خشک شد با اب بدون املاح(تصفیه،بدون کلر) آبیاری شود.که به مراتب در فصل پاییز و زمستان باید کاهش یابد.
اسپری آب از فاصله نیم متری با توجه به رطوبت شهر جهت شادابی گیاه هر چند روز یکبار انجام دهید.
به نور سایه روشن نیازمند است. به طور کلی نور کم برای سینگونیوم به مراتب بهتر از نور زیاد است. آفتاب تند موجب سوختگی نوک برگها و رنگ‌پریدگی میشود. در فصل تابستان آن را از کنار پنجره‌های آفتاب‌گیر دور کنید.
در زمستان نباید هوا خیلی سرد شود. درجه حرارت مناسب برای سینگونیوم در زمستان ۱۵ درجه سانتیگراد است، اما در تابستان گرمای بیش از ۲۱ درجه سانتیگراد ممکن است آزاردهنده باشد. در اثر گرمای زیاد برگ‌هایش قهوه‌ای میشوند. در این صورت باید برگهای قهوه‌ای را قیچی کنید. گیاه را به محل خنک ببرید و به آن آب بیشتری بدهید.
۲-سینگونیوم آریتوم
گیاه سینگونیوم آریتوم به گیاه “پنج انگشتی” معروف است. این اسم برگرفته از ظاهر متفاوت آنست. آریتوم یک تنه اصلی در مرکز خود دارد که حدود ۲۰ سانتی متر رشد میکند، به این تنه، دو ساقه متوسط در بالا و دو ساقه کوچک در پایین متصل میشود. در مجموع شد پنج عدد ساقه کوچک و بزرگ! سینگونیوم آریتوم فانتزی رنگ‌های متنوعی مثل سفید و کرم رنگ دارد
۳-سینگونیوم پیکانی
گیاه سینگونیوم پیکانی، یک نوع معمولی و رایج از سینگونیوم‌هاست. برگهای سبزرنگی دارد که به دلیل شباهت آنها به نوک پیکان، به سینگونیوم پیکانی معروف شده است. سطح این برگهای سبز را رگه‌های کرم رنگی تزیین کرده است. او کمی شبیه به سینگونیوم پودوفیلوم “پیکسی” و همانطور جمع و جور و پرپشت است، اما به نظر می‌رسد که تنوع کمتری نسبت به پیکسی دارد. سینگونیوم اریتروفیلوم نوع دیگری از سینگونیوم‌های رایج است، رشد آرامی دارد و یک گیاه همیشه سبز محسوب میشود. برگهای او هم شبیه به پیکان تیراندازی است. سینگونیوم اریتروفیلوم جوان، ساقه باریکی دارد که با رشد گیاه، نازک و ظریف‌تر میشود.
۴-سینگونیوم ولوزیانوم( Vellozianum)
گیاه سینگونیوم ولوزیانوم( Vellozianum)، نوعی دیگر از سینگونیوم است که در طبیعت بکر برزیل دیده میشود. این گیاه در آغاز رشد شبیه به سینگونیوم پدوفیلوم است، اما با گذر زمان و رشد بیشتر، باریک‌تر و بلندتر از حالت اولیه میشود. سینگونیوم آگوستاتوم (آلبولیناتوم)، برگهای سه گوشی دارد .برگ جوان او حدودا ۵*۷ سانتی متر و برگ بالغ، حدودا ۲۰*۲۰ سانتی متر است. این برگها سبز رنگ هستند، و اگر کاملا سالم باشند در وسط ساقههای متصل به تنه، رده‌هایی از رنگ سفید دیده میشود. سینگونیوم “Wendlandii” متعلق به کشور کاستاریکاست. برگهای اصلی آن کاملا سبز است ولی باقی برگها رگه‌هایی از رنگ سفید دارند. این تنوع رنگ و طرح در گیاه جوانی که در آغاز رشد خود است، به خوبی دیده میشود.
۵-سینگونیوم “Hoffmannii”
گیاه سینگونیوم “Hoffmannii” یک گیاه همیشه سبز است که از کاستاریکا سرچشمه گرفته است. آن گیاه قوی و تنومندی است. ساقه بالغ این گیاه، حدود ۱۵ سانتی متر رشد میکند که البته اگر او را هرس نکنید، تا ۳۰ سانتی متر هم رشد خواهد کرد. رنگ برگهای آن چیزی بین سبز و خاکستری است که با رگه‌های سفید و نقره‌ای تزیین شده است. گاهی اوقات، وسط برگ می‌تواند هم رنگ با رگه‌های آن باشد. پس خیلی در مورد تغییرات رنگ برگ گیاهان حساسیت به خرج ندهید. البته اگر این تغییرات حول رنگ‌های اصلی موجود در ترکیب اصلی برگ باشد.
چنانچه در مورد روش نگهداری گیاه سینگونیوم سوالی دارید، آن را از طریق بخش نظرات با کارشناسان ما درمیان بگذارید. کارشناسان ما در اسرع وقت پاسخ‌گوی سوالات شما خواهند بود
دلیل خراب شدن گیاه سینگونیوم چیست؟
یکی از رایج‌ترین مشکلات احتمالی برای گیاه سینگونیوم، ریزش برگهاست. ریزش برگها در اثر کمبود آب و خشکی بیش از حد گیاه رخ می‌دهد. همواره میزان رطوبت خاک را بسنجید هر زمان احساس کردید خشک است، آن را آبیاری کنید.
زرد شدن برگها نیز یکی دیگر از اتفاقات ناگوار است. آبیاری بیش از حد و خاک خیس سبب بروز این مشکل میشود.
اگر مشکل آب نبود، احتمالا گیاه دچار کمبود نیتروژن است؛ بخصوص اگر تمام سطح برگ در حال زرد شدن باشد. در این صورت، یک کود چند منظوره مخصوص گیاهان آپارتمانی را در نصف قدرت اصلی به گیاه اضافه کنید.
قهوه‌ای شدن نوک برگها به علت خشکی بیش از حد هوا رخ می‌دهد. اگر سینگونیوم را در کنار پنجره یا دستگاه سرمایشی/گرمایشی قرار داده‌اید، آن را به محیط دیگری ببرید. هر چند روز یکبار، با اسپری کردن آب به گیاه نیز میزان رطوبت آن را افزایش دهید. این کار به سلامت برگهای جوان کمک کرده اما برای برگهای قهوه‌ای شده بی فایده است. پس بهتر است آنها را از گیاه جدا کنید.
توقف رشد گیاهان در فصل پاییز و زمستان کاملا طبیعی است. اما اگر در طول فصول رشد هستید اما گیاه رشد جدیدی ندارد، باید شرایط نگهداری آن را بررسی کنید. خاک عاری از مواد مغذی، نبود کود و نور خیلی کم ،سبب کاهش میزان رشد گیاه میشوند.
اگر متوجه شدید که ساقه و برگهای سینگونیوم در حال مشکی و لزج شدن هستند، گیاه دچار پوسیدگی ریشه شده است. این اتفاق در اثر خاک خیس و آبیاری بیش از حد رخ می‌دهد. در این شرایط قطع آبیاری کمک چندانی به ریشه نخواهد کرد. اگر هنوز بخش‌هایی از ساقه اصلی سالم بودند، از آن یک برش برای کاشت قلمه جدا کنید.
چه کودی برای سینگونیوم مناسب است؟
اگر سینگونیوم شما بدون دریافت هیچ کودی رشدی سالم و مناسب دارد، باید خوشحال باشید! به طور کلی آن طرفدار کودها نیست و در صورت فراهم بودن شرایط مناسب محیطی، بدون نیاز به کود نیز رشدی ایده آل خواهد داشت.
به هر حال اگر ضرورتی برای کوددهی به سینگونیوم احساس کردید، این کار را در طول فصول رشد (بهار و تابستان)، ماهی یکبار انجام دهید. فصل پاییز و زمستان، فصل خفتگی گیاه است، پس لزومی ندارد به گیاه کودی بدهید.
از یک کود چند منظوره مخصوص گیاهان آپارتمانی استفاده کرده و آن را تا نصف قدرت خود رقیق کنید. هنگام آبیاری کود را نیز به خاک اضافه کنید. کوددهی حتما باید در خاک مرطوب صورت بگیرد.
راه دیگر استفاده از کودهای هوشمند گرانوله است. میتوانید این نوع کودها را در فصل بهار به کار بگیرید، برای مقدار طبق دستور نوشته شده بر بسته بندی کود عمل کنید.
گلدان پورتولاکاریا افرا ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
گلدان پورتولاکاریا افرا ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
پورتولاکاریا افرا
نام علمی: Portulacaria afra
خانواده: portulacaceae
نام مترادف:crassula arborea
نام های دیگر: Elephant’s Food, Elephant Bush, Baby Jade, Crassula Portulacaria
نام های مشترک: درخت گلابی افریقایی، گیاه مینیاتوری یشم ، غذای فیل
معرفی پورتولاکاریا افرا و شرایط نگهداری و نحوه تکثیر آن – کراسولا
توضیح:
زیستگاه اصلی آن آفریقای جنوبی می باشد. شکل ظاهری آن یک بوته کوچک تزئینی با برگهای گوشتی کوچک بر روی ساقه های قرمز مایل به قهوه ای و گلهای صورتی یا سفید کوچک می باشد که در تابستان ظاهر می شود. این گیاه به صورت درختچه ای رشد می کند و ساقه هایی قهوه ای رنگ دارد با برگ های بیضی شکل سبز خوشرنگ که ۲تا ۵ متر قد می کشد و قطر ساقه آن تا ۳۰ سانتی متر می شود با چند تنه اصلی و شاخه های متعدد. ساقه اصلی هنگامی که جوان است سبز رنگ است و بعد ان به رنگ قهوه ای در می اید. پورتولاکاریا دارای برگهای همیشه سبز می باشد که به طور گسترده در امتداد ساقه ها سبز میشود برگها بیضی شکل با ۱۱-۱۸ میلیمتر قد به رنگ سبز روشن می باشند و ضخیم و گوشتی بدون دمبرگ هستند.
شکل تیغ: تیغ ندارد.
شکل گل: در هوای آزاد و فصل گرم گل های رز شکل ریزی با پنج گلبرگ برروی آن پدیدار می شود که به رنگ های سفید و یا صورتی و به قطر ۲ میلیمتر
میوه: میوه های کوچک و شبیه بلوبری کپسولی کوچک با ضخامت ۵ میلیمتر حاوی یک عدد بذر
شرایط نگهداری پرتولاکاریا افرا:
خاک پرتولاکاریا افرا: این گیاه به نوع و ترکیب خاک حساسیت زیادی نشان نمی دهد و در اکثر بسترها رشد می کند منتهی خاک نباید زیاد سنگین باشد و همچنین باید از زهکشی خوبی برخوردار باشد.
نور پرتولاکاریا افرا: نور مستقیم بهترین نور برای این ساکولنت می باشد البته سایه جزئی را تحمل می کند. در داخل خانه با نور مصنوعی مناسب نیز میتوان از آن نگهداری کرد. هر چه نورش بیشتر باشد برگ هایش ریزتر ،فاصله برگها روی ساقه کمتر و رشدش بیشتر می شود و در نور کم رشد کمتر و فاصله برگها روی ساقه از هم زیاد و برگ های بزرگتری دارد .
دما پرتولاکاریا افرا: این یک گونه گیاه تابستانی است که هیچ گونه مشکلی در کشت ایجاد نمی کند و در داغ ترین و خشک ترین مناطق دوام می اورد اگر زمستان از یخبندان محافظت شود (با مکان سرپوشیده) می توان در فضای باز هم این گیاه را کشت کرد
آبیاری پرتولاکاریا افرا: در تابستان به طور منظم پس از خشک شدن خاک آبیاری شود. در زمستان آبیاری گیاه باید بسیار محدود شود.
کود دهی پرتولاکاریا افرا:این گیاه نیاز چندانی به کوددهی ندارد ولی اگر خواهان رشد زیاد این گیاه هستید بهار و تابستان می توانید سه هفته یکبار با کودهایی که عناصر یکسانی از نیتروژن، فسفر و پتاس دارند کوددهی کنید
معرفی پورتولاکاریا افرا و شرایط نگهداری و نحوه تکثیر
تکثیر پرتولاکاریا افرا:
شما می توانید برای تکثیر این ساکولنت حداقل ۶ سانتی متر از یکی از ساقه های آن جدا کرده و برای مدت دو تا سه روز در مکانی سایه بدون نور و منهای جریان باد قرار دهید تا انتهای بریدگی کالوز ببندد.
بعد این استراحت می توانید قلمه ها را درخاک سبک مخلوط مساوی از پیت ماس یا خاک برگ کاملا پوسیده و ماسه دو میل بکارید باید دو گره از قلمه داخل بستر کاشت قرار بگیرد خاک را بعد کاشت در حد مرطوب کردن ابیاری و گلدان را در مکان سایه با نور محیطی قرار دهید بیست و پنج روز در این مکان ابیاری محدود شود بعد این کم کم آن را مکانی با نور مناسب و ابیاری منظم منتقل کنید.
توجه: با هرس به موقع و مناسب این ساکولنت می توانید از آن یک بونسای زیبا بسازید. گلدان گیاه را سالی یکبار در بهار تعویض و یک هفته بعد تعویض ابیاری نکنید
افات و بیماری پرتولاکاریا افرا: این گیاه را بیماری خاصی تهدید نمی کند فقط ابیاری زیاد و زهکش نامناسب باعث ایجاد پوسیدگی در ریشه و از بین رفتن گیاه می شود
مصارف خوراکی پرتولاکاریا افرا: برگهای این گیاه خوراکی است و ریشه های این گیاه از فرسایش خاک جلوگیری میکند و در مناطق بومی یا مناطقی که زمستانهای سرد و یخبندان ندارد اغلب در اطراف مزارع کشت می شود
نام علمی: Portulacaria afra
خانواده: portulacaceae
نام مترادف:crassula arborea
نام های دیگر: Elephant’s Food, Elephant Bush, Baby Jade, Crassula Portulacaria
نام های مشترک: درخت گلابی افریقایی، گیاه مینیاتوری یشم ، غذای فیل
معرفی پورتولاکاریا افرا و شرایط نگهداری و نحوه تکثیر آن – کراسولا
توضیح:
زیستگاه اصلی آن آفریقای جنوبی می باشد. شکل ظاهری آن یک بوته کوچک تزئینی با برگهای گوشتی کوچک بر روی ساقه های قرمز مایل به قهوه ای و گلهای صورتی یا سفید کوچک می باشد که در تابستان ظاهر می شود. این گیاه به صورت درختچه ای رشد می کند و ساقه هایی قهوه ای رنگ دارد با برگ های بیضی شکل سبز خوشرنگ که ۲تا ۵ متر قد می کشد و قطر ساقه آن تا ۳۰ سانتی متر می شود با چند تنه اصلی و شاخه های متعدد. ساقه اصلی هنگامی که جوان است سبز رنگ است و بعد ان به رنگ قهوه ای در می اید. پورتولاکاریا دارای برگهای همیشه سبز می باشد که به طور گسترده در امتداد ساقه ها سبز میشود برگها بیضی شکل با ۱۱-۱۸ میلیمتر قد به رنگ سبز روشن می باشند و ضخیم و گوشتی بدون دمبرگ هستند.
شکل تیغ: تیغ ندارد.
شکل گل: در هوای آزاد و فصل گرم گل های رز شکل ریزی با پنج گلبرگ برروی آن پدیدار می شود که به رنگ های سفید و یا صورتی و به قطر ۲ میلیمتر
میوه: میوه های کوچک و شبیه بلوبری کپسولی کوچک با ضخامت ۵ میلیمتر حاوی یک عدد بذر
شرایط نگهداری پرتولاکاریا افرا:
خاک پرتولاکاریا افرا: این گیاه به نوع و ترکیب خاک حساسیت زیادی نشان نمی دهد و در اکثر بسترها رشد می کند منتهی خاک نباید زیاد سنگین باشد و همچنین باید از زهکشی خوبی برخوردار باشد.
نور پرتولاکاریا افرا: نور مستقیم بهترین نور برای این ساکولنت می باشد البته سایه جزئی را تحمل می کند. در داخل خانه با نور مصنوعی مناسب نیز میتوان از آن نگهداری کرد. هر چه نورش بیشتر باشد برگ هایش ریزتر ،فاصله برگها روی ساقه کمتر و رشدش بیشتر می شود و در نور کم رشد کمتر و فاصله برگها روی ساقه از هم زیاد و برگ های بزرگتری دارد .
دما پرتولاکاریا افرا: این یک گونه گیاه تابستانی است که هیچ گونه مشکلی در کشت ایجاد نمی کند و در داغ ترین و خشک ترین مناطق دوام می اورد اگر زمستان از یخبندان محافظت شود (با مکان سرپوشیده) می توان در فضای باز هم این گیاه را کشت کرد
آبیاری پرتولاکاریا افرا: در تابستان به طور منظم پس از خشک شدن خاک آبیاری شود. در زمستان آبیاری گیاه باید بسیار محدود شود.
کود دهی پرتولاکاریا افرا:این گیاه نیاز چندانی به کوددهی ندارد ولی اگر خواهان رشد زیاد این گیاه هستید بهار و تابستان می توانید سه هفته یکبار با کودهایی که عناصر یکسانی از نیتروژن، فسفر و پتاس دارند کوددهی کنید
معرفی پورتولاکاریا افرا و شرایط نگهداری و نحوه تکثیر
تکثیر پرتولاکاریا افرا:
شما می توانید برای تکثیر این ساکولنت حداقل ۶ سانتی متر از یکی از ساقه های آن جدا کرده و برای مدت دو تا سه روز در مکانی سایه بدون نور و منهای جریان باد قرار دهید تا انتهای بریدگی کالوز ببندد.
بعد این استراحت می توانید قلمه ها را درخاک سبک مخلوط مساوی از پیت ماس یا خاک برگ کاملا پوسیده و ماسه دو میل بکارید باید دو گره از قلمه داخل بستر کاشت قرار بگیرد خاک را بعد کاشت در حد مرطوب کردن ابیاری و گلدان را در مکان سایه با نور محیطی قرار دهید بیست و پنج روز در این مکان ابیاری محدود شود بعد این کم کم آن را مکانی با نور مناسب و ابیاری منظم منتقل کنید.
توجه: با هرس به موقع و مناسب این ساکولنت می توانید از آن یک بونسای زیبا بسازید. گلدان گیاه را سالی یکبار در بهار تعویض و یک هفته بعد تعویض ابیاری نکنید
افات و بیماری پرتولاکاریا افرا: این گیاه را بیماری خاصی تهدید نمی کند فقط ابیاری زیاد و زهکش نامناسب باعث ایجاد پوسیدگی در ریشه و از بین رفتن گیاه می شود
مصارف خوراکی پرتولاکاریا افرا: برگهای این گیاه خوراکی است و ریشه های این گیاه از فرسایش خاک جلوگیری میکند و در مناطق بومی یا مناطقی که زمستانهای سرد و یخبندان ندارد اغلب در اطراف مزارع کشت می شود
گلدان زامیفولیا ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
گلدان زامیفولیا ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
زامیفولیا با نام علمی “Zamioculcas zamiifolia” به خانواده “Araceae” تعلق دارد. زامیفولیا گیاهی علفی و همیشه سبز است که معمولا تا حدود ۶۰-۴۵ سانتیمتر رشد می کند اما گیاهان مسن می توانند به حدود ۱۲۰ سانتیمتر نیز برسند. زادگاه این گیاه همیشه سبز و کم توقع، شرق آفریقاست و از این رو نام جواهر زنگبار نیز به آن داده شده است. برگ های جذاب آن دلیل نگهداری این گیاه در آپارتمان است.
زامیفولیا دارای ریزوم هایی (ساقه های زیرزمینی) متراکم و غده ای شکل است و رشد ریزوم ها در خاک موجب تولید برگ های جدید در بالای خاک می شود. برگ های گیاه در واقع یک محور ساقه ای شکل است که ۶ تا ۸ جفت برگچه در دو سوی آن روییده است. برگچه ها ۷ تا ۱۵ سانتیمتر طول دارند و تخم مرغی شکل و براق هستند.
زامیفولیا گیاهی زیبا با برگهای چرمی و براق که بسیار مناسب آپارتمان است چرا که گیاهی مقاوم بوده و برای منازلی که دسترسی کافی به نور ندارند ایده آل می باشد همچنین از جمله گیاهانیست که مناسب افراد مبتدی و کسانی که علاقه زیادی به پرورش گیاهان دارند ولی اطلاعات کافی درباره آنها ندارند زیرا خشک کردن زامیفولیا کار بسیار سختی است.
خاک
به خاکی سبک با زهکش عالی نیاز دارد. ترکیب خاکی از خاک معمولی+خاک برگ(کوکوپیت) + پرلایت(شن) برای آن مناسب است. می توان هر دو ماه یکبار در فصل رشد آن را تغذیه مصنوعی کرد. استفاده از کود ۲۰-۲۰-۲۰ با نصف غلظت برای آن مناسب است.
در صورتی که ریشه های گیاه از منافذ کف گلدان بیرون زد، گلدان آن را با یک سایز بزرگ تر تعویض کنید. بهترین زمان تعویض گلدان اوایل فصل بهار است.
آبیاری
زامیفولیا نسبت به کم آبی مقاومت بیشتری دارد تا آبیاری بیش از اندازه. میزان نیاز به آبیاری آن در حد متوسط است و آبیاری دوباره زمانی انجام می شود که ۵ سانتیمتر از خاک رویی، رطوبت خود را از دست داده باشد. ساقه های زیرزمینی (ریزوم) های این گیاه نسبت به خاک غرقابی حساس است و می پوسد. در طی فصل زمستان اهمیت عدم رطوبت زیاد در پای ریشه ها بیشتر است.
نور
ایده آل آن مکانی با نور متوسط است. با این حال جزء گیاهان آپارتمانی است که با نور کم محیط هم سازگار می شود و برای آپارتمان هایی که نور کم دارد گزینه فوق العاده مناسبی است.
دما
دامنه دمایی برای رشد زامیفولیا ۲۴ تا ۳۲ درجه است و در فصل سرد نباید دمای محیط نگهداری آن به زیر ۱۶ درجه برسد.
تکثیر
متداول ترین راه تکثیر تقسیم ریزوم های آن است. هنگام تعویض گلدان گیاهان متراکم، توده های ریزوم گیاه را از هم جدا کرده و هر قسمت را در گلدانی جداگانه می کارند. با قلمه برگ هم می توان گیاهان جدید بدست آورد. هر چند این روش بسیار زمان بر است و به صبر زیادی نیاز دارد.
زامیفولیا با نام علمی “Zamioculcas zamiifolia” به خانواده “Araceae” تعلق دارد. زامیفولیا گیاهی علفی و همیشه سبز است که معمولا تا حدود ۶۰-۴۵ سانتیمتر رشد می کند اما گیاهان مسن می توانند به حدود ۱۲۰ سانتیمتر نیز برسند. زادگاه این گیاه همیشه سبز و کم توقع، شرق آفریقاست و از این رو نام جواهر زنگبار نیز به آن داده شده است. برگ های جذاب آن دلیل نگهداری این گیاه در آپارتمان است.
زامیفولیا دارای ریزوم هایی (ساقه های زیرزمینی) متراکم و غده ای شکل است و رشد ریزوم ها در خاک موجب تولید برگ های جدید در بالای خاک می شود. برگ های گیاه در واقع یک محور ساقه ای شکل است که ۶ تا ۸ جفت برگچه در دو سوی آن روییده است. برگچه ها ۷ تا ۱۵ سانتیمتر طول دارند و تخم مرغی شکل و براق هستند.
زامیفولیا گیاهی زیبا با برگهای چرمی و براق که بسیار مناسب آپارتمان است چرا که گیاهی مقاوم بوده و برای منازلی که دسترسی کافی به نور ندارند ایده آل می باشد همچنین از جمله گیاهانیست که مناسب افراد مبتدی و کسانی که علاقه زیادی به پرورش گیاهان دارند ولی اطلاعات کافی درباره آنها ندارند زیرا خشک کردن زامیفولیا کار بسیار سختی است.
خاک
به خاکی سبک با زهکش عالی نیاز دارد. ترکیب خاکی از خاک معمولی+خاک برگ(کوکوپیت) + پرلایت(شن) برای آن مناسب است. می توان هر دو ماه یکبار در فصل رشد آن را تغذیه مصنوعی کرد. استفاده از کود ۲۰-۲۰-۲۰ با نصف غلظت برای آن مناسب است.
در صورتی که ریشه های گیاه از منافذ کف گلدان بیرون زد، گلدان آن را با یک سایز بزرگ تر تعویض کنید. بهترین زمان تعویض گلدان اوایل فصل بهار است.
آبیاری
زامیفولیا نسبت به کم آبی مقاومت بیشتری دارد تا آبیاری بیش از اندازه. میزان نیاز به آبیاری آن در حد متوسط است و آبیاری دوباره زمانی انجام می شود که ۵ سانتیمتر از خاک رویی، رطوبت خود را از دست داده باشد. ساقه های زیرزمینی (ریزوم) های این گیاه نسبت به خاک غرقابی حساس است و می پوسد. در طی فصل زمستان اهمیت عدم رطوبت زیاد در پای ریشه ها بیشتر است.
نور
ایده آل آن مکانی با نور متوسط است. با این حال جزء گیاهان آپارتمانی است که با نور کم محیط هم سازگار می شود و برای آپارتمان هایی که نور کم دارد گزینه فوق العاده مناسبی است.
دما
دامنه دمایی برای رشد زامیفولیا ۲۴ تا ۳۲ درجه است و در فصل سرد نباید دمای محیط نگهداری آن به زیر ۱۶ درجه برسد.
تکثیر
متداول ترین راه تکثیر تقسیم ریزوم های آن است. هنگام تعویض گلدان گیاهان متراکم، توده های ریزوم گیاه را از هم جدا کرده و هر قسمت را در گلدانی جداگانه می کارند. با قلمه برگ هم می توان گیاهان جدید بدست آورد. هر چند این روش بسیار زمان بر است و به صبر زیادی نیاز دارد.
گلدان استرپتوکارپوس در رنگ های متنوع۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
گلدان استرپتوکارپوس در رنگ های متنوع۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵
« بازگشت به لیست مقالات|ﺳﻪشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۶ در ساعت ۱۹ : ۲۰ دقیقه|نظرات کاربران ( ۰ )
استرپتوکارپوس با نام انگلیسی (Streptocarpus) از هم خانواده های گیاه محبوب و پرطرفدار بنفشه آفریقایی می باشد. از آنجا که گلهای این گیاه تا حدی شبیه به گل پامچال هستند، این گیاه به پامچال دروغین (Cape Primrose) نیز معروف شده است.
استرپتوکارپوس ها تنوع رنگ بندی بسیار زیادی دارند و جزء گیاهان دائمی محسوب می شوند. این گیاه نیز مانند بنفشه آفریقایی چهار فصل سال گلدار است و از نظر شرایط نگهداری (نور، آبیاری، خاک و …) مشابه بنفشه آفریقایی می باشد.
تکثیر استرپتوکارپوس ها مانند بنفشه آفریقایی از طریق قلمه برگ انجام می شود.
تنوع بیش از اندازه و زیبایی بی نظیر و خارق العاده گلهای این گیاه، در کنار راحتی نگهداری در آپارتمان، آن را در دسته گیاهان محبوب آپارتمانی جای داده است.
برگ های این گیاه حالت کشیده، بلند و شمشیری دارند و گلها در مرکز بوته می رویند. گلهای استرپتوکارپوس حالت شیپوری دارند و معمولاً در هر گلدهی بین ۲۰ تا ۳۰ عدد گل در هر بوته می روید.
شرایط نگهداری این گیاه زیبا و فوق العاده آپارتمانی، راحت است، در ادامه راجع به شرایط عمومی نگهداری این گیاه توضیح داده خواهد شد:
۱) نور: گیاهان موجودات زنده هستند و برای رشد و گلدهی نیازمند نور می باشند. بهترین مکان برای نگهداری استرپتوکارپوس پشت پنجره های نورگیر آپارتمان است. پنجره هایی که بیشترین نور را دارند، پنجره هایی هستند که رو به جنوب باز می شوند. (منظور از پنجره های رو به جنوب، پنجره هایی است که رو به قبله باز می شوند). اگر چنین پنجره هایی در منزل ندارید، می توانید از پنجره های رو به شرق، یا رو به غرب استفاده کنید. کمترین نور را پنجره هایی دارند که رو به شمال باز می شوند. گلدان های استرپتوکارپوس خود را با فاصله حدود ۳۰ سانتی متری از پنجره جنوبی و داخل آپارتمان قرار دهید.
برای کسانی که به بنفشه آفریقایی و استرپتوکارپوس علاقه مند هستند ولی پنجره های نورگیر در منزل ندارند، خبر خوشحال کننده این است که این گیاهان جزء معدود گیاهانی هستند، که شما به راحتی می توانید آن ها را با نور مصنوعی پرورش داده و نگهداری کنید. حتی نگهداری بنفشه ها و استرپتوکارپوس ها با نور مصنوعی منجر به گلدهی بیشتر گیاه و شادابی آن خواهد بود. راجع به نحوه نگهداری با نور مصنوعی، اینجا مطالب بیشتر را مطالعه کنید.
۲) آبیاری: نحوه آبیاری استرپتوکارپوس ها همانند بنفشه آفریقایی است. این گیاه تقریباً هفته ای دو مرتبه نیاز به آبیاری دارد. در هر بار آبیاری زیر گلدانی گیاه را از آب پر کنید، آب به تدریج از سوراخ های زیر گلدان جذب خاک و جذب ریشه های گیاه خواهد شد. بعد از حدود یک ساعت اگر آب اضافی در زیر گلدانی باقی مانده بود، آب اضافه را دور بریزید. بهترین گزینه برای آبیاری استرپتوکارپوس ها، استفاده از گلدان های خودآبیاری شونده است. رشد و گلدهی در این گلدان ها بسیار بیشتر است و زمان ماندگاری گلهای گیاه در این گلدان ها به طور چشم گیری در مقایسه با گلدانهای معمولی بیشتر است، به علاوه اینکه با کاشت گیاهتان در این گلدان ها کافی است تنها هر ۱۰ روز یکبار، مخزن گلدان را از آب پر کنید. برای مشاهده توضیحات بیشتر در خصوص گلدان های خود آبیاری شونده به اینجا مراجعه کنید.
۳) دما: استرپتوکارپوس مانند بنفشه آفریقایی گیاه آپارتمانی است، به همین دلیل دمای مناسب نگهداری آن ها در تمام فصول سال، دقیقاً دمایی است که خودتان در منزل و در آن دما احساس راحتی می کنید. دمای آسایش در آپارتمان ها معمولاً در محدوده ۲۰ تا ۲۸ درجه سانتیگراد است. این دما دقیقاً مناسب نگهداری این گیاه و بیشتر گیاهان آپارتمانی می باشد.
۴) کود: برای اینکه استرپتوکارپوس ها رشد و گلدهی بهتری داشته باشند، لازم است آن ها را با کود های تقویتی آبیاری کنید. استرپتوکارپوس ها نیز مانند بنفشه آفریقایی نیاز به دو کود تقویتی دارند: کود رشد و کود گلدهی. به دلیل شباهت زیاد استرپتوکارپوس به بنفشه آفریقایی، از کودهای مخصوص بنفشه آفریقایی برای استرپتوکارپوس ها نیز استفاده می شود. لطفا برای مطالعه بیشتر راجع به کود ها و خرید کودهای مخصوص اینجا کلیک کنید.
۵) خاک: استرپتوکارپوس همانند بنفشه آفریقایی دارای ریشه های ظریف است. به همین دلیل برای رشد و گلدهی بهتر، حتما باید از خاک مخصوص که سبک و متخلخل هست برای کاشت این گیاه استفاده کنید. لطفاً برای مطالعه بیشتر راجع به خاک مناسب استرپتوکارپوس، اینجا کلیک کنید.
۶) تکثیر: ازدیاد و تکثیر استرپتوکارپوس ها از طریق قلمه زنی برگ انجام می شود. ویژگی جالب این گیاه آن است که شما برای تکثیر می توانید هر برگ را به قطعات کوچکتر ۴ تا ۵ سانتیمتری تقسیم کنید و هر کدام از قطعات مذکور را جداگانه در خاک بکارید؛ از هر کدام از قطعات برش خورده برگ، تعداد زیادی جوانه کوچک (گیاهچه) حاصل خواهد شد. برای مشاهده روش قلمه زنی و کاشت برگ های استرپتوکارپوس با عکس و توضیحات بیشتر می توانید اینجا کلیک کنید.
