نوشته‌ها

گلدان پیچک سوئدی۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گلدان پیچک سوئدی۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

پلکترانتوس ورتیسیلاتوس یا پیچک سوئدی بوته ای در خانواده نعناعیان و بومی جنوب شرق آفریقا می باشد که معمولا به عنوان گیاه زینتی پرورش داده میشود
این گیاه در سراسر جهان در مناطق خاص با آب و هوای نسبتاً گرم رشد میکند.
این گونه چندساله بوده و شکوفه آن از اواسط پاییز تا اواسط زمستان به رنگ بنفش و سفید ظاهر میشود
از خاک معمولی استفاده کرده بآن آب زیاد بدهید و گلدان را برابر نور نگهدارید . از آنجا که گیاه جوان زیباتر است بهتر خواهد بود همواره از آن قلمه های جدید بگیرید
بهترین رشد آن در نور آفتاب فیلتر شده یا نیمه سایه است ، اما می توانند آفتاب کامل (نه چندان قوی و خشن) و یا سایه را تحمل نماید


آبیاری به طور منظم ، به خصوص در فصول گرم و خشک برای گیاه ضروری است. هر چند مواظب آب زیاد از حد باشید که می تواند منجر به ریختن برگها قبل از موعد شود
هرس پیچک سوئدی پس از گل دادن میتواند به حفظ مرتب بودن شاخ و برگها و فشردگی ، و همچنین برای تشویق شاخه به دادن شکوفه بیشتر کمک کند
شایع است که این گیاه برای درمان رمانتیسم بسیار مفید است
بعضی مبتلایان به بیماری رماتیسم ادعا میکنند هنگامیکه آنرا در اطاق خواب خود میگذارند درد آنها تا حد قابل ملاحضه ای کاهش می یابد . این گونه مطالب تا چه حد پایه های علمی دارد روشن نیست اما بهر حال آزمایش آن نیز و دردسر زیادی ندارد زیرا شاخه های این گیاه در آب براحتی ریشه داده و در مدت کوتاهی تا میزان قابل توجهی بزرگ میشود . برگها و گلهای آبی رنگ آن نشان میدهد که با حسن یوسف نسبت نزدیکی داشته و البته نگهداری آن نیز بهمان آسانی است
آفات این گیاه Mealybugs ، کنه عنکبوتی ، لکه های برگ و پوسیدگی ریشه میباشد
ازدیار آن در هر زمان از فصل بهار با تقسیم قلمه ها و یا کاشت دانه های رسیده در دمای ۶۶ – ۷۵ ° فارنهایت (۱۸ تا ۲۴ درجه سانتیگراد) میباشد

پلکترانتوس ورتیسیلاتوس یا پیچک سوئدی بوته ای در خانواده نعناعیان و بومی جنوب شرق آفریقا می باشد که معمولا به عنوان گیاه زینتی پرورش داده میشود

این گیاه در سراسر جهان در مناطق خاص با آب و هوای نسبتاً گرم رشد میکند.

این گونه چندساله بوده و شکوفه آن از اواسط پاییز تا اواسط زمستان به رنگ بنفش و سفید ظاهر میشود

از خاک معمولی استفاده کرده بآن آب زیاد بدهید و گلدان را برابر نور نگهدارید . از آنجا که گیاه جوان زیباتر است بهتر خواهد بود همواره از آن قلمه های جدید بگیرید

بهترین رشد آن در نور آفتاب فیلتر شده یا نیمه سایه است ، اما می توانند آفتاب کامل (نه چندان قوی و خشن) و یا سایه را تحمل نماید

آبیاری به طور منظم ، به خصوص در فصول گرم و خشک برای گیاه ضروری است. هر چند مواظب آب زیاد از حد باشید که می تواند منجر به ریختن برگها قبل از موعد شود

هرس پیچک سوئدی پس از گل دادن میتواند به حفظ مرتب بودن شاخ و برگها و فشردگی ، و همچنین برای تشویق شاخه به دادن شکوفه بیشتر کمک کند

شایع است که این گیاه برای درمان رمانتیسم بسیار مفید است

بعضی مبتلایان به بیماری رماتیسم ادعا میکنند هنگامیکه آنرا در اطاق خواب خود میگذارند درد آنها تا حد قابل ملاحضه ای کاهش می یابد . این گونه مطالب تا چه حد پایه های علمی دارد روشن نیست اما بهر حال آزمایش آن نیز و دردسر زیادی ندارد زیرا شاخه های این گیاه در آب براحتی ریشه داده و در مدت کوتاهی تا میزان قابل توجهی بزرگ میشود . برگها و گلهای آبی رنگ آن نشان میدهد که با حسن یوسف نسبت نزدیکی داشته و البته نگهداری آن نیز بهمان آسانی است

آفات این گیاه Mealybugs ، کنه عنکبوتی ، لکه های برگ و پوسیدگی ریشه میباشد

ازدیار آن در هر زمان از فصل بهار با تقسیم قلمه ها و یا کاشت دانه های رسیده در دمای ۶۶ – ۷۵ ° فارنهایت (۱۸ تا ۲۴ درجه سانتیگراد) میباشد

گلدان خنجری ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گلدان خنجری ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

خَنجَری یا آگاو[۱] یا آگاو قرن (نام علمیAgave americana)، گونه‌ای چند ساله و علفی می‌باشد. جنس آگاو، شامل بیش از ۲۰۰ گونه از گیاهان چند ساله و صحرادوست بوده که دارای برگساره‌هایی دیدنی و منحصر به فرد می‌باشند. تمام این گونه‌ها از مناطق گرمسیر دنیای جدید بوده که غالباً بومی مکزیک و آمریکای مرکزی یا جنوبی می‌باشد. این گونه‌ها دارای ارزش زینتی می‌باشند و گاهی به عنوان غذا و دارو نیز به کار می‌روند. از گونه‌هایی است که در ایران و به ویژه در جنوب و مناطق شمالی، از سال‌ها پیش مورد کشت و کار قرار می‌گرفته‌است. خنجری دارای برگ‌هایی به طول ۲ متر بوده که هر کدام دارای حاشیه خاردار می‌باشند. برگ‌ها در بعضی از فرم‌ها ابلق می‌باشند.

گیاه حامل یک ساقه گل‌دهنده سنگین و سفت در انتها می‌باشد که بسیار برنده و تیز است. این گیاه گهگاه گل می‌دهد، و طول ساقه گل‌دهنده که به گل آذین دیهیم با گل‌های زرد منتهی می‌شود، به ۸ متر می‌رسد. پس از گلدهی این گیاه می‌میرد، اما پاجوش‌ها و ساقه‌های نا به جا از زیر گیاه دوباره رشد کرده و توده گیاه بازیابی می‌شود. میوه آن پوشینه است. طول عمر یک بوته آن به ۱۰ سال می‌رسد. این گیاه بومی قاره آمریکا بوده اما در حال حاضر به مناطق مختلفی از دنیا سازگاری یافته مورد استفاده قرار می‌گیرد. مناسب کشت در باغ‌های صخره‌ای و خشک منظری می‌باشد. روش تکثیر از طریق بذر و تقسیم بوته است. به علت درصد تلاقی بالا و ایجاد تفرق در دانهال‌ها بهتر است تقسیم بوته صورت پذیرد.[۲]

عادت رشدی: دارای فرم ایستاده

سرعت رشد: بین ۸/ و تا ۱ متر ارتفاع می‌گیرد.

نیاز نوری: آفتاب – بعضی از ارقام در نیمه سایه گل می‌دهند.

خاک مطلوب: بیشتر خاک‌ها را می‌پسندد، حتی در ضعیف‌ترین خاک‌ها نیز رشد می‌کند، اما در خاک غنی با کمپوست بهترین عملکرد را دارد.

نیاز آبی: مقاوم به کم‌آبی است، آبیاری منظم در تابستان.

مقاومت به سرما: تحمل سرمای سبک

خَنجَری یا آگاو[۱] یا آگاو قرن (نام علمی: Agave americana)، گونه‌ای چند ساله و علفی می‌باشد. جنس آگاو، شامل بیش از ۲۰۰ گونه از گیاهان چند ساله و صحرادوست بوده که دارای برگساره‌هایی دیدنی و منحصر به فرد می‌باشند. تمام این گونه‌ها از مناطق گرمسیر دنیای جدید بوده که غالباً بومی مکزیک و آمریکای مرکزی یا جنوبی می‌باشد. این گونه‌ها دارای ارزش زینتی می‌باشند و گاهی به عنوان غذا و دارو نیز به کار می‌روند. از گونه‌هایی است که در ایران و به ویژه در جنوب و مناطق شمالی، از سال‌ها پیش مورد کشت و کار قرار می‌گرفته‌است. خنجری دارای برگ‌هایی به طول ۲ متر بوده که هر کدام دارای حاشیه خاردار می‌باشند. برگ‌ها در بعضی از فرم‌ها ابلق می‌باشند.

گیاه حامل یک ساقه گل‌دهنده سنگین و سفت در انتها می‌باشد که بسیار برنده و تیز است. این گیاه گهگاه گل می‌دهد، و طول ساقه گل‌دهنده که به گل آذین دیهیم با گل‌های زرد منتهی می‌شود، به ۸ متر می‌رسد. پس از گلدهی این گیاه می‌میرد، اما پاجوش‌ها و ساقه‌های نا به جا از زیر گیاه دوباره رشد کرده و توده گیاه بازیابی می‌شود. میوه آن پوشینه است. طول عمر یک بوته آن به ۱۰ سال می‌رسد. این گیاه بومی قاره آمریکا بوده اما در حال حاضر به مناطق مختلفی از دنیا سازگاری یافته مورد استفاده قرار می‌گیرد. مناسب کشت در باغ‌های صخره‌ای و خشک منظری می‌باشد. روش تکثیر از طریق بذر و تقسیم بوته است. به علت درصد تلاقی بالا و ایجاد تفرق در دانهال‌ها بهتر است تقسیم بوته صورت پذیرد.[۲]

گلدان سرخس شمشیری۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گلدان سرخس شمشیری۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

اسم علمی سرخس Nephrolepis exaltata هست که این جنس دارای ۳۰ گونه مختلف از سرخسها میباشد. سرخس برگ شمشیری بومی نواحی استوایی میباشد و ارتفاع آن به حدود یک تا دومتر می رسد و گسترش بسیار زیادی دارد. سرخس گیاهی همیشه سبز است و هم به صورت گلدانی، هم به صورت آویزی استفاده می شود. این گیاهان بدون گل هستند و در مجموع به آنها کریپتوگام گویند.

گیاهان مشابه آنها، جلبک ها، خزه ها و گلسنگ ها هستند. افزایش طبیعی آنها از طریق هاگ می باشد. سرخس های مناطق و نیمه گرمسیری در منازل به خوبی رشد و نمو میکند ولی به طور کلی خشکی زیاد هوا را نمیپسندد.در مورد بسیاری از آنها محلی خنک و مرطوب در نظر گرفته میشود و رشد آنها در اتاقی به نسبت سرد بهتر انجام میشود.در صورتی که شرایط سرد و مرطوب برای سرخس ها مهیا باشد در خاکی سبک و شنی و مرطوب این گیاهان به رشد و نمو خود ادامه میدهد.

نیازها و نحوه نگهداری سرخس

به طور خلاصه باید بگیم که این گیاه به نور متوسط، آبیاری متوسط تا زیاد، رطوبت هوای ۷۰-۹۰ درصد، حرارت معمولی، و خاک قلیایی احتیاج دارد. ولی در ادامه به بررسی هرکدام از موارد ذکر شده می پردازیم.

چقدر گل سرخس رو آبیاری کنم؟

درسته رطوبت رو دوست داره ولی حتما بین دو آبیاری سطح خاک خشک شده باشد.طبق خاک سبک گیاه هفته ای ۲ الی ۳ بار آبیاری مناسب است(این زمان بر حسب محل نگهداری شما میتونه متفاوت باشه و حتما خاک گلدان رو بررسی کنید و سپس اقدام به آبیاری کنید).نکته ای که باید توجه داشته باشید این است که سرخس طالب رطوبت بالاست ولی هنگام آبیاری باید دقت کنید که بر روی برگ ها آب ریخته نشود.

چقدر رطوبت برای گیاه سرخس کافیه؟

طبق توضیحاتی که داده شده و خودتان هم میدانید این گیاه به رطوبت بالایی نیاز دارد، اما برای تامین رطوبت آن باید سینی زیر گلدانی آنها را همیشه پر آب نگه داشت(توجه داشته باشید که خا ته گلدان نباید با آب تماس داشته باشه و حتما گلدان را روی سنگ ریزه قرار بدید) جالب است بدانید که سرخس رو میشه در ترایوم هم پرورش داد! این هم برای بار چندم میگم 🙂 هرگز روی برگها آبپاشی نکنید زیرا باعث خشک شدن و پژمردگی برگ ها میشه.

نور مناسب برای سرخس چقدر است؟

اولین نکته ای که باید توجه داشته باشید این است که این گیاهان در مقابل نور شدید آفتاب تابستان مقاومت ندارند همیشه باید نور فیلتر شده را برای این گیاه فراهم کنید یعنی نوری در حدود ۵۰ درصد تابش نور خورشید .پس این گیاهان در کنار پنجره های رو به شمال در محلی که گل های سایه دوست دیگر به خوبی رشد میکنند نگهداری کنید. البته پشت پنجره جنوبی که پرده داره هم میتونید قرار دهید. با افزایش نور و دما باید رطوبت و آبیاری رو هم افزایش بدید.

نحوه و میزان کوددهی به سرخس؟

همانطور که میدانید این گیاه گل نمی دهد و گیاهی برگساره است در نتیجه باید برگهای آن رنگ سبز خود را برای همیشه حفظ کنند، برای این کار شما به کودهای اوره ماهیانه یکبار در فصل رشد گیاه نیاز دارید که میتوانید رشد بسیار خوبی داشته باشد. البته میتوانید کود مورد نیاز این گیاه را به میزان ۱ گرم در لیتر، هر هفته یکبار، از فرودین تا شهوریور، مصرف کرد. توجه داشته باشید که در فصل پاییز و زمستان عمل کوددهی را کاهش و یا متوقف کنید.

چه دمای مناسب نگهداری سرخس است؟

این گیاه تا دمای ۲۵ الی ۳۰ درجه را به شرط داشتن روطبت متونه تحمل بکنه ولی دمای مناسب شب برای این گیاهان ۱۵ درجه سانتی گراد است و در حالت کلی دمای ما بین ۱۵ الی ۱۸ درجه سانتی گراد ایده آل ترین دما برای نگهداری سرخس میباشد.

از چه خاکی برای نگهداری سرخس استفاده کنم؟

در حالت کلی برای گیاه سرخس خاک جنگلی و یا خاکبرگ، جهت رشد سرخس مطلوب و مناسب است ولی اگر بخواهیم بهتر شرح بدیم بهترین خاک برای این گیاهان خاک بسیار سبک ،مخلوطی از خاک لوم، پیت ماس و شن درشت یا ذغال به نسبت مساوی است(ترکیب هاک باغچه با خاک برگ و کمی ماسه هم مناسب هست). اگر بتوان به این مخلوط خاک فقط میزان خیلی کمی کود دامی پوسیده (باید خاطر نشان کنم کود دامی ولی از کود مرغی هرگز) و یا مواد مشابه اضافه میشود. سرخس هایی که به صورت دارزی می باشند، به خاکی که از پیت و خاک اره و شن تشکیل شده باشد نیاز دارند.

در ضمن میتونید از خاک های آماده مانند خاک برگ بسته بندی شده و یا پرلیت و پیست ماس هم استفاده کنید.

گلدان سرخس شاخ‌گوزنی بیفورکاتوم۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گلدان سرخس شاخ‌گوزنی بیفورکاتوم۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

نام لاتین : Platycerium Bifurcatum

نام فارسی : سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

راسته : بسپایک ‌سانان

تیره : بسپایکیان

بومی : جزیره جاوا، گینه نو و شرق استرالیا در نیو ساوت ولز، کوئینزلند و جزیره لرد هوو

برگ های این گونه سرخس با دیگر سرخس ها متفاوت می باشد و همین تفاوت آن است که باعث خاص شدن سرخس شاخ گوزنی شده است. برگ های سبز این سرخ مانند شاخ های گوزن می باشد که علت نامگذاری آن به این اسم نیز همین مسئله است. سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم به ۱۷ گونه متنوع در جهان یافت می شود که زادگاه تمامی آن ها جنگل های استرالیاست.
از آنجایی که این گیاه در زادگاه خود بر روی تنه ی درختان رشد می کند و شاخه ها و برگ های آن فضا را پر می کنند، به سرخس هوایی نیز مشهور است. ریشه های این سرخس به خوبی درون تنه درخت فرو رفته و سخت می شوند. برای آنکه از این سرخس در محیط آپارتمان نگهداری کنید بهتر است که آن را بر روی سطوح مرطوب، گلدان های آویزان و یا دیواری رشد و نمو دهید. برای رشد هر چه بهتر و ماندگاری بیشتر آن، سطحی با پوشش چوب درخت و یا یک قسمت از تنه ی درخت سرخسی تهیه نمایید و سرخس شاخ گوزنی خود را بر روی آن پرورش دهید. ریشه های سرخس گلدار شاه سرخس ( سرخس سلطنتی) نیز گزینه ی مناسبی برای این کار می باشد. اگر هیچ کدام از موارد بالا را در دسترس نداشتید، می توانید از خزه الیاف بلند و یا پیتموس زبر استفاده نمایید.

طول برگ های زیبای سبز-خاکستری رنگ سرخس شاخ گوزنی که درون گلدان های آویزان کاشته شده است، به ۶۰ سانتیمتر و یا حتی بیشتر می رسد. برای بستن و محکم نمودن جای سرخس در گلدان های آویزان از برگ های انتهایی آن که حالت گوشتی دارند و بر روی هم خم می شوند استفاده می شود. بین این برگ های گوشتی مانند یک سری برگ بسیار ریز رشد می کنند که در اصطلاح ” توله” نامیده می شوند.اگر در فصل بهار که رطوبت مناسبی برای سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم دارد ( حدود ۵۰ تا ۸۰ درجه سانتیگراد) شاهد سیاه شدن پشت برگ های آن شدید، نگرات نشوید، این تغییر رنگ فقط بخاطر گرد های سیاهی است که بدان ” اسپور” می گویند. هنگامی که این اسپور ها رشد خود را کرده و ریختند، اگر خاک مرطوب باشد و شرایط مناسب رشد نیز فراهم باشد، سبز شده و سبب پرپشتی سرخس خواهد شد.

از این رو برای تکثیر آسان سرخس خود می توانید در اوایل فصل بهار، برگ های آن را به آرامی بتکانید تا اسپور های آن بر روی خاک بیوفتند، سپس بر روی آن ها آب غبارپاشی نمایید و صبر کنید. زمانی که اسپور ها جوانه زدند، آن ها را به گلدان جدیدی منتقل نمایید.

مراقبت و پرورش سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

  • شرایط آبیاری سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

اگر سرخس شاخ گوزنی را درون گلدان کاشته اید، باید همیشه خاک آن را مرطوب نگاه دارید. هر زمان که مشاهده نمودید خاک آن درحال خشک شدن می باشد ( خصوصا در فصل رشد گیاه) ، آن را آبیاری نمایید. به دلیل آبیاری فراوان این سرخس باید دقت داشته باشید که گیاه از زهکشی مناسبی نیز برخوردار باشد. حفره های گلدان آن را مرتبا چک نمایید. در صورتی که احساس کردید حفره ها برای خروج آب اضافه ی گلدان کافی نیستند، چند حفره ی جدید به آن اضافه کنید تا از پوسیده شدن ریشه های سرخس جلوگیری شود.

  • نور مناسب سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

همانند دیگر گیاهان آپارتمانی، سرخس شاخ گوزنی نیز بایستی از تابش مستقیم خورشید دور باشد، اما این بدان معنا نیست که نور ناکافی به برگ های آن رسد. رطوبت بالا، محیطی گرم و میزان معین و مناسبی از نور، شرایط ایده آل برای رشد سرخس شاخ گوزنی است.

  • رطوبت مناسب سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

همانطور که پیش تر درباره ی آن صحبت کردیم این گونه از سرخس به رطوبت بالایی احتیاج دارد و باید به طور مداوم غبارپاشی شود. همچنین آبی که با آن گیاه را غبارپاشی می کنید مهم است. آب نباید حاوی املاح طبیعی باشد و دمای آن بایستی با دمای محیط یکسان باشد. همچنین برای تامین رطوبت مورد نیاز آن می توانید از قرار دادن سنگ ریزه به همراه آب در زیر گلدان آن استفاده نمایید. دقت داشته باشید که ارتفاع آب نبایستی از نصف ارتفاع سنگ ریزه ها بیشتر باشد و کف گلدان با آب تماس پیدا کند. با انجام این کار هم گیاه را از پوسیدگی نجات داده اید و هم زحمت غبارپاشی روزانه را تقلیل نموده اید.

  • خاک مناسب سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

در تمام گیاهان که به تازگی رشد نموده اند، خاک از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و سرخس شاخ گوزنی نیز از این قائده مستثنی نیست. بهرین حالت برای سرخس های جوان خاکی مقوی با زهکشی عالی و برای سرخس های بالغ محیط شبیه سازی شده زادگاه آنها، یعنی تنه ی درخت و یا همان ریشه های دیگر سرخس ها که در بالا ذکر شد، می باشد.

  • دمای مناسب سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

دمای ۲۰ درجه سانتیگراد به همراه یک طیف نور مناسب، شرایط خوبی را برای این سرخس فراهم می کند. در صورتی که از طریق اسپور ها اقدام به تکثیر آن کردید، آن قلمه های جدید را نیز در یک شرایط گلخانه ای ( از محفظه پلاستیکی یا شیشه ای استفاده نمایید) با دمای ۲۱ درجه سانتیگراد نگهداری کنید. پس از جوانه زدن سرخس های جدید، آن ها را درون گلدان هایی با قطر دهانه ی ۶ سانتیمتر بهمراه خاکی مرغوب بکارید و برای استحکام بیشتر، آن ها را به تکه هایی از پوست تنه ی درخت وصل کنید. سرخس شاخ گوزنی از طریق تقسیم بوته خود نیز تکثیر می یابد که در این حالت می توان سرخس های بالغ را به ۲ یا چند بوته تقسیم نمود. همچنین می توان آن ها را به تکه های مختلف برش داد؛ البته بایستی دقت داشت که هر تکه حاوی ریشه و برگ های بزرگ باشد. حال می توان آن ها را به عنوان سرخسی مجزا درون گلدان کاشت و در همان شرایط مناسب گفته شده نگهداری نمود. به یاد داشته باشید که تکثیر این گونه از سرخس نیازمند صبر می باشد و بایستی برای مشاهده نتیجه ی دلخواهتان منتظر نمایید.

  • کود دهی مناسب سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

برای تقویت سرخس شاخ گوزنی ۱ مرتبه در هفته به آن ( در قسمت مرکزی آن) کود مایع غنی بدهید. از کود های سنگین و کود هایی که مواد مغذی را یک باره و به میزان بالا در خاک رها می کنند استفاده نکنید.

چه موقعی باید گلدان سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم را تعویض نماییم ؟

بهترین گلدان برای سرخس شاخ گوزنی همان تنه درختان می باشد. در صورتی که آن ها را درون گلدان کاشته اید، خاک نرم و گلدان کوچک برای آن ها کفایت می کند. اما بهترین مکان برای این گیاه انگل مانند تکه های چوب است. شما می توانید با یک جوراب نازک زنانه و یا چسب های معمولی گیاه را به تنه ی درختان مرده بچسبانید. بهتر است ریشه آن را درون خزه با الیاف بلند بپیچانید تا رطوبت خود را از دست ندهند.

بیماری های سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم

این گونه از سرخس در محیط هایی که رطوبت آن ها پایین می باشد، به نوعی کنه و شته مبتلا می شوند. راه حل مبارزه با آن ها سم مالاتیون است. یه یاد داشته باشید که پس از هر سمپاشی سرخس را با آب غبارپاشی کنید تا سموم اضافی از روی آن شسته شود.

گلدان سرخس دکمه ای ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گلدان سرخس دکمه ای ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

Button fern یا سرخس دکمه ای از خانواده سرخسیان و بومی نیوزلند می باشد.
این گیاه، گیاهی همیشه سبز است.
خانواده سرخسیان ساختاری ساده و ضعیف دارند و به مراقبت کمی نیاز دارند، از این رو حتی باغبانهای مبتدی نیز قادر به کاشت و نگهداری از این گیاه می باشند.
این نوع سرخس ، گیاهی محبوب می باشد و هم برای نگهداری داخل ساختمان مناسب است هم برای فضای بیرون.

سرخس دکمه ای دارای برگهای کوچک و گرد و چرمی شکل است که در طول ساقه نازک رشد می کنند و هرچه از سن برگها بیشتر می گذرد بیشتر بیضی شکل می شوند و ریشه گیاه کم کم به رنگ قرمز تیره در می آید.
این گیاه، گیاهی خانگی محسوب شده و ۴۵ سانتی متر ارتفاع دارد و ۴۵ سانتی متر نیز پراکندگی آن می باشد.

نگهداری این گیاه ساده می باشد ، به نور غیر مستقیم نیاز دارد به خصوص در فصل زمستان.
دمای مناسب برای این گیاه همان دمای اتاق می باشد .(بین ۱۶ تا ۲۴ درجه )
خاک مناسب برای این گیاه خاک پیت یا شنی خوب زهکشی شده می باشد با ph حدود ۵ .
آبیاری باید طوری باشد که تجمع بیش از حد آب در محل ریشه ها اتفاق نیفتد (نیاز به آبیاری زیاد ندارد).
عدم زهکشی کامل خاک باعث زرد شدن و سیاه شدن نوک برگها می شود.
اگر نوگ برگها به رنگ قهوه ای درآید یعنی گیاه نیاز به مراقبت بیشتر دارد.
در بهار و تابستان گیاه هر هفته به کود نیاز دارد.

تکثیر این گیاه توسط جدا کردن بوته ها و تقسیم بوته انجام می شود.

گلدان سروپژیا وودی ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گلدان سروپژیا وودی ۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گیاه ceropegia woodi از خانواده ی Asclepiadaceae از جمله گیاهان گلدانی بسیار خاص و زیبا با ظرافت خارق العاده است.از جمله نام های دیگر گیاه {موگل سرخی} و {قلب های گرفتار} می باشد. سروپجیا وودی ساقه هایی بلند بعضا به طول ۹۰ سانتی متر دارد که از آن برگ هایی گوشتی و قلبی شکل می روید.

روی این برگ ها با نقوش نقره ای رنگی مزین شده و در زیر بافت های نقره ای رنگ، وجود یک لایه ی ارغوانی رنگ زیبایی و ظرافت این گیاه را دو چندان می کند.

در سنین بالا تر و بعد از دو سالگی غده هایی متورم و قهوه ای رنگ به قطر ۳ تا ۴ میلی متر بر روی میانگره های ساقه ظاهر می شود که از این غده ها برای تکثیر رویشی گیاه می توان استفاده کرد.ولی در اصل تکثیر این گیاه به وسیله ی بذر بوده که میزان موفقیت این عمل بسیار بالاست.گل ها قیفی شکل و قرمز رنگ به قطر ۴ تا ۵ میلی متر می باشند.گفته شده است که این گیاه بومی جزایر قناری در کشور آفریقا هستند.

سروپجیا وودی و چگونگی نگهداری و پرورش آن:

سروپجیا وودی از جمله گیاه های آپارتمانی و گلخانه ای است که نگهداری آنها در منازل بسیار راحت است.

نور غیر مستقیم و فیلتر شده را می پسندد و در منازل در مناطق روشن رشد خوبی را از خوب نشان می دهد.نور بیش از حد تاثیر سوء بر رشد آن خواهد داشت و کم بودن نور محیط باعث بهم خوردن توازن رشد و زیاد شدن فاصله ی برگ های آن می شود.

برای آبیاری سروپجیا وودی می بایست از اوایل بهار تا اواسط پاییز میزان آب بیشتر با فاصله ی زمانی کمتری را به گیاه رساند به طوری گیاه هیچگاه در حالتی تشنگی و کم آبی قرار نگیرد.در زمستان که گیاه رشدی ندارد میزان آبیاری باید به حداقل کاهش یابد به طوری که فقط از چروکیدگی برگ ها جلوگیری شود.

نکته ی بسیار مهم:

خشکیدگی بعضی از ساقه های سروپجیا وودی از پایین به بالا در فصل زمستان امری طبیعی بوده و در صورت مشاهده ی این مورد از دست کاری خاک یا ریشه و کوددهی بی مورد جدا خودداری فرمایید چرا که با شروع فصل بهار گیاه رشد و باز سازی خود را آغاز می کند.

سروپجیا وودی خاک های نسبتا سبک را می پسندد و از ترکیب خاک زیر برای این گیاه می توان استفاده کرد:

پیت ماوس،خاک لوم،خاک برگ،به مقدار کم کوکوپیت،به مقدار کم ماسه ی شسته شده

در صورت تمایل به کودهی این کار بعد از سال اول و در فصل تابستان انجام گیرد.

گیاه ceropegia woodi از خانواده ی Asclepiadaceae از جمله گیاهان گلدانی بسیار خاص و زیبا با ظرافت خارق العاده است.از جمله نام های دیگر گیاه {موگل سرخی} و {قلب های گرفتار} می باشد. سروپجیا وودی ساقه هایی بلند بعضا به طول ۹۰ سانتی متر دارد که از آن برگ هایی گوشتی و قلبی شکل می روید.

روی این برگ ها با نقوش نقره ای رنگی مزین شده و در زیر بافت های نقره ای رنگ، وجود یک لایه ی ارغوانی رنگ زیبایی و ظرافت این گیاه را دو چندان می کند.

در سنین بالا تر و بعد از دو سالگی غده هایی متورم و قهوه ای رنگ به قطر ۳ تا ۴ میلی متر بر روی میانگره های ساقه ظاهر می شود که از این غده ها برای تکثیر رویشی گیاه می توان استفاده کرد.ولی در اصل تکثیر این گیاه به وسیله ی بذر بوده که میزان موفقیت این عمل بسیار بالاست.گل ها قیفی شکل و قرمز رنگ به قطر ۴ تا ۵ میلی متر می باشند.گفته شده است که این گیاه بومی جزایر قناری در کشور آفریقا هستند.

سروپجیا وودی و چگونگی نگهداری و پرورش آن:
سروپجیا وودی از جمله گیاه های آپارتمانی و گلخانه ای است که نگهداری آنها در منازل بسیار راحت است.

نور غیر مستقیم و فیلتر شده را می پسندد و در منازل در مناطق روشن رشد خوبی را از خوب نشان می دهد.نور بیش از حد تاثیر سوء بر رشد آن خواهد داشت و کم بودن نور محیط باعث بهم خوردن توازن رشد و زیاد شدن فاصله ی برگ های آن می شود.

برای آبیاری سروپجیا وودی می بایست از اوایل بهار تا اواسط پاییز میزان آب بیشتر با فاصله ی زمانی کمتری را به گیاه رساند به طوری گیاه هیچگاه در حالتی تشنگی و کم آبی قرار نگیرد.در زمستان که گیاه رشدی ندارد میزان آبیاری باید به حداقل کاهش یابد به طوری که فقط از چروکیدگی برگ ها جلوگیری شود.

نکته ی بسیار مهم:
خشکیدگی بعضی از ساقه های سروپجیا وودی از پایین به بالا در فصل زمستان امری طبیعی بوده و در صورت مشاهده ی این مورد از دست کاری خاک یا ریشه و کوددهی بی مورد جدا خودداری فرمایید چرا که با شروع فصل بهار گیاه رشد و باز سازی خود را آغاز می کند.

سروپجیا وودی خاک های نسبتا سبک را می پسندد و از ترکیب خاک زیر برای این گیاه می توان استفاده کرد:

پیت ماوس،خاک لوم،خاک برگ،به مقدار کم کوکوپیت،به مقدار کم ماسه ی شسته شده

در صورت تمایل به کودهی این کار بعد از سال اول و در فصل تابستان انجام گیرد.

گلدان گل سونریلا۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

گلدان گل سونریلا۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

بازرگانی وخدمات فنی مهندسی مرادی/مشاوره خرید-فروش۰۹۱۲۱۵۰۷۸۲۵

مشخصات: اسم علمی این گیاه Sonerila margaritaceare ، از خانوده Melastomaceae می‌باشد. این جنس دارای ۱۷۵ گونه از گیاهان چند ساله گلدار استوایی بوده و بومی جاوه است. ارتفاع سونریلا به ۱۵ سانتی متر می رسد. این گیاه تقریبا خزنده و کوتاه، با برگهای تخم مرغی- نیزه ای به رنگ سبز تیره با لکه های سفید رنگ می باشد. زیر برگ ها ارغوانی و ساقه آن قرمز رنگ است. گلهای ارغوانی گیا ه سونریلا، روی گل این پانیکول، از اواخر بهار تا پاییز، ظاهر می شوند. باید توجه داشت که از دادن آب سرد به گیاه سونریلا مخصوصا در زمستان، خودداری نمود.
مراقبت: این گیاه به نور متوسط، حرارت زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۷۰تا ۹۰ درصد هوا و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.


کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر، در هر هفته یکبار، از فروردین تا شهریور، مصرف کرد. 
خاک: مخلوطی از خاک برگ و کمی ماسه برای پرورش سونریلا مناسب است.
ازدیاد: برای تکثیر می توانید، در فصل بهار، از شاخه های پایینی گیاه، قلمه هایی به طول ۵ تا ۸ سانتی متر جدا کنید و انتهای قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو کرده و هر یک را در گلدانی حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. دمای محیط را تا زمان ریشه دهی ۱۶الی ۱۸ درجه سانتیگراد نگاه دارید. این گیاه را می توان از طریق کشت بذر نیز تکثیر کرد. بذرها را دراواسط بهار، به صورت پراکنده و سطحی درسینی بذر حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید. و خاک را مرطوب نگه دارید و ظرف را با پلاستیک یا شیشه بپوشانید. هوا دهی را فراموش نکنید تا تجمع رطوبت بذرها را فاسد نکند. در این مدت درجه حرارت محیط را ۲۱ تا ۲۴ درجه سانتی گراد نگاه دارید. زمانی که نشاءها به اندازه کافی بلند شدند، آنها را به گلدانهای حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید. 

عوارض و درمان گیاه سونریلا:

 اگر زمانی دیدید که گیاه سونریلا، خود را انداخته است، بدانید که خاک گلدان باتلاقی شده، آب زیر گلدانی را خارج کرده و زهکش را بازدید کنید. اگر هم کلیه برگها به طرف پایین خم شوند، میتوان فهمید که هوا خشک و گیاه تشنه است. در سطح زیرین برگها، کنه به طرف پایین خم شوند، می توان فهمید که هوا خشک و گیاه تشنه است. در سطح زیرین برگها، کنه ریز قرمز، تارهای عنکبوتی ایجاد می کند. گیاه را با سم کنه کش، هر دو هفته یکبار، سمپاشی کنید تا علایم محو گردند، غبارپاشی آفت مزبور را دفع می نماید. لکه های سوخته روی برگها می تواند بیانگر خسارت ناشی از مواد براق کننده شیمیایی باشد. نور مستقیم آفتاب هم برگها را لوله کرده و باعث مرگ آنها می شود. در صورتی که گیاه حالت توپی خود را از دست داده و شاخه ها ریز و منحرف و برگها کمرنگ شوند. باید گیاه را تغذیه مصنوعی کرد. هوای گرم هم باعث پیچیدگی و پژمردگی و کم رنگی برگهای سونریلا می شود. اگر در زمستان برگهای گیاه ریزش کرد، آن را به محل گرمتری ببرید تا علایم بر طرف گردد.

مشخصات: اسم علمی این گیاه Sonerila margaritaceare ، از خانوده Melastomaceae می‌باشد. این جنس دارای ۱۷۵ گونه از گیاهان چند ساله گلدار استوایی بوده و بومی جاوه است. ارتفاع سونریلا به ۱۵ سانتی متر می رسد. این گیاه تقریبا خزنده و کوتاه، با برگهای تخم مرغی- نیزه ای به رنگ سبز تیره با لکه های سفید رنگ می باشد. زیر برگ ها ارغوانی و ساقه آن قرمز رنگ است. گلهای ارغوانی گیا ه سونریلا، روی گل این پانیکول، از اواخر بهار تا پاییز، ظاهر می شوند. باید توجه داشت که از دادن آب سرد به گیاه سونریلا مخصوصا در زمستان، خودداری نمود. لامپ led برای گیاهان چیست؟
مراقبت: این گیاه به نور متوسط، حرارت زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۷۰تا ۹۰ درصد هوا و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر، در هر هفته یکبار، از فروردین تا شهریور، مصرف کرد.
خاک: مخلوطی از خاک برگ و کمی ماسه برای پرورش سونریلا مناسب است.
ازدیاد: برای تکثیر می توانید، در فصل بهار، از شاخه های پایینی گیاه، قلمه هایی به طول ۵ تا ۸ سانتی متر جدا کنید و انتهای قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو کرده و هر یک را در گلدانی حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. دمای محیط را تا زمان ریشه دهی ۱۶الی ۱۸ درجه سانتیگراد نگاه دارید. این گیاه را می توان از طریق کشت بذر نیز تکثیر کرد. بذرها را دراواسط بهار، به صورت پراکنده و سطحی درسینی بذر حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید. و خاک را مرطوب نگه دارید و ظرف را با پلاستیک یا شیشه بپوشانید. هوا دهی را فراموش نکنید تا تجمع رطوبت بذرها را فاسد نکند. در این مدت درجه حرارت محیط را ۲۱ تا ۲۴ درجه سانتی گراد نگاه دارید. زمانی که نشاءها به اندازه کافی بلند شدند، آنها را به گلدانهای حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید. عوارض و درمان گیاه سونریلا:
اگر زمانی دیدید که گیاه سونریلا، خود را انداخته است، بدانید که خاک گلدان باتلاقی شده، آب زیر گلدانی را خارج کرده و زهکش را بازدید کنید. اگر هم کلیه برگها به طرف پایین خم شوند، میتوان فهمید که هوا خشک و گیاه تشنه است. در سطح زیرین برگها، کنه به طرف پایین خم شوند، می توان فهمید که هوا خشک و گیاه تشنه است. در سطح زیرین برگها، کنه ریز قرمز، تارهای عنکبوتی ایجاد می کند. گیاه را با سم کنه کش، هر دو هفته یکبار، سمپاشی کنید تا علایم محو گردند، غبارپاشی آفت مزبور را دفع می نماید. لکه های سوخته روی برگها می تواند بیانگر خسارت ناشی از مواد براق کننده شیمیایی باشد. نور مستقیم آفتاب هم برگها را لوله کرده و باعث مرگ آنها می شود. در صورتی که گیاه حالت توپی خود را از دست داده و شاخه ها ریز و منحرف و برگها کمرنگ شوند. باید گیاه را تغذیه مصنوعی کرد. هوای گرم هم باعث پیچیدگی و پژمردگی و کم رنگی برگهای سونریلا می شود. اگر در زمستان برگهای گیاه ریزش کرد، آن را به محل گرمتری ببرید تا علایم بر طرف گردد.